Οι Giuffria και House of Lords είναι οι δύο μπάντες που ξεκίνησε ο πληκτράς Gregg Giuffria. Οι House of Lords μπορεί βέβαια να θεωρηθούν, και στην ουσία είναι, επανεκκίνηση της πρώτης μπάντας, καθώς το νέο όνομα και η νέα κατεύθυνση στον ήχο οφειλόταν σε μεγάλο βαθμό σε αλλαγές που έκανε ο Gene Simmons όταν υπέγραψε τους Giuffria στην εταιρία του, το 1987.
Ως Giuffria ξεκίνησαν το 1981 και η βασική σύνθεση περιελάμβανε, εκτός από τον ίδιο τον Gregg Giuffria στα πλήκτρα, τους David Glen Eisley (φωνητικά), Craig Goldy (κιθάρα), Chuck Wright (μπάσο) και Alan Krigger (τύμπανα). Για κάποιο διάστημα πριν από τον Krigger στα τύμπανα βρέθηκε και ο Tom Quinton.
Συνεργάστηκαν το 1984 με την MCA και το ομώνυμο Giuffria (1984) έφτασε μέχρι και το #26 των chart με πετυχημένα singles όπως τα "Call to the Heart" και "Lonely In Love". Η μπάντα έπαιξε ως support στους επανενωμενους το 1984 Deep Purple (υπάρχουν ιστορίες και για αλαζονική συμπεριφορά του Blackmore απέναντί τους με το να τους κόβει χρόνο από το setlist) αλλά και στους Foreigner. Κάποια show που έκαναν στην Ιαπωνία κυκλοφόρησαν στην βιντεοκασέτα Giuffria Japan Tour '85. Εμφανίστηκαν και στο OST της ταινίας "Gotcha!" με τα "Never Too Late" και "Say It Ain't True". To δεύτερο άλμπουμ κυκλοφόρησε με αλλαγές στο line-up καθώς ο Goldy πήγε στους Dio και ο Wright επέστρεψε στους Quiet Riot, για να πάρουν τη θέση τους οι Lanny Cordola και David Sikes. Τόσο το ίδιο το Silk and Steel (1986) όσο και τα single του "I Must Be Dreaming" και "Love You Forever" ειχαν χλιαρή πορεία, και σύντομα η MCA τους παράτησε.
Ο Giuffria τότε έδωσε στον Gene Simmons κάποια demo που είχαν στο μεταξύ ηχογραφηθεί για πιθανό τρίτο άλμπουμ, και εκείνος τους δέχτηκε στην εταιρία του, καθώς ο Giuffria και ο Simmons ήταν χρόνια φίλοι. Παρόλα αυτά, και με πρωτοβουλία του Simmons, το όνομα της μπάντας άλλαξε σε House of Lords (μετάφραση: η Βουλή των Λόρδων) ενώ και ο μέχρι τότε τραγουδιστής, David Glen Eisley, αντικαταστάθηκε από τον James Christian, ο οποίος αποδείχτηκε και το μόνο σταθερό μέλος τη σύνθεσης μέχρι και σήμερα. Συνέπεια αυτών ήταν μια νέα στην ουσία μπάντα με βαρύτερο ήχο που έδινε περισσότερη έμφαση στην κιθάρα παρά στα πλήκτρα.
Το House of Lords (1988) συνάντησε θερμή υποδοχή και το "I Wanna Be Loved" έγινε μεγάλο hit. Μια πετυχημένη περιοδεία ακολούθησε με τους Cheap Tricks, ενώ το 1989 η μπάντα έπαιξε support στους Scorpions. Μετά την περιοδεία έφυγε και ο Cordola για να πάρει την θέση της κιθάρας ο Michael Guy.
To Sahara (1990) περιελάμβανε αρκετά γνωστά ονόματα ως guest μουσικούς: Doug Aldrich, Rick Nielsen, Chris Impelliteri, Mandy Meyer, Robin Zander, Mike Tramp, Steve Plunkett, Ron Keel αλλά και τον προηγούμενο τραγουδιστή, David Glen Eisley. Το πρώτο single "Can't Find My Way Home", μια διασκευή από Blind Faith, έφτασε μέχρι και το #10 των chart, ενώ μεγάλο hit υπήρξε και το "Remember My Name". Λίγο μετά αποχώρησαν από τη μπάντα και ο Chuck Wright με τον Ken Mary.
Μέχρι τον επόμενο δίσκο οι James Christian και Gregg Giuffria ήταν τα μόνα εναπομείναντα μέλη από την αυθεντική σύνθεση, με το line-up να συμπληρώνεται από τους Dennis Chick (κιθάρες), Sean McNabb (μπάσο) και Tommy Aldridge (τύμπανα). Το Demons Down (1992), αγαπημένος δίσκος του τραγουδιστή Christian, θα είχε πολύ καλύτερη τύχη αν είχε κυκλοφορήσει σε pre-grunge εποχές, με δυνατά single όπως το ομώνυμο και το "What's Forever For". Ωστόσο, η μπάντα διελύθηκε λίγο μετά τη κυκλοφορία του.
Οι House of Lords επανήλθαν το 2000 με κλασικό line-up,περιλαμβάνοντας τους Lanny Cordola, Chuck Wright και Ken Mary, και υπήρχαν φήμες για νέο δίσκο το 2002. Τελικά ο δίσκος κυκλοφόρησε το 2004 αλλά μέχρι τότε είχε αποχωρήσει ο ιδρυτής της μπάντας Gregg Giuffria, αφήνοντας τον Christian ως το μόνο ιδρυτικό μέλος της μπάντας. Πλήκτρα στο The Power and the Myth (2004). έπαιξαν guest μουσικοί όπως ο Derek Sherinian, Alan Okuye, Sven Martin και Ricky Phillips.
Με αλλαγμένο line-up αλλά τον Christian πάντα σταθερό πυρήνα της μπάντας κυκλοφόρησε λίγο μετά το World Upside Down (2006), το οποίο ακολουθήθηκε και από τον πρώτο ζωντανό τους δίσκο, Live in the UK (2007). Στο άλμπουμ εμφανίστηκε ο Giuffria ως guest μουσικός. Τελευταίος δίσκος είναι το Come Inside My World (2008) το οποίο συνοδεύτηκε από μεγάλη περιοδεία στη διάρκεια της οποίας έπαιξαν και με τους White Lion και τους Tyketto στο Hard in Rio της Βραζιλίας.
Η μπάντα είναι πλέον ουσιαστικά το προσωπικό project του James Christian, καθώς είναι το μόνο αυθεντικό μέλος από το ξεκίνημά της εδώ και μια εικοσαετία.
Δισκογραφία
Giuffria
1984 - Giuffria
1986 - Silk and Steel
House of Lords
1988 - House of Lords
1990 - Sahara
1992 - Demons Down
2004 - The Power and the Myth
2006 - World Upside Down
2007 - Live in the UK
2008 - Come to My Kingdom
2008 - Anthology
Ως Giuffria ξεκίνησαν το 1981 και η βασική σύνθεση περιελάμβανε, εκτός από τον ίδιο τον Gregg Giuffria στα πλήκτρα, τους David Glen Eisley (φωνητικά), Craig Goldy (κιθάρα), Chuck Wright (μπάσο) και Alan Krigger (τύμπανα). Για κάποιο διάστημα πριν από τον Krigger στα τύμπανα βρέθηκε και ο Tom Quinton.
Ο Giuffria τότε έδωσε στον Gene Simmons κάποια demo που είχαν στο μεταξύ ηχογραφηθεί για πιθανό τρίτο άλμπουμ, και εκείνος τους δέχτηκε στην εταιρία του, καθώς ο Giuffria και ο Simmons ήταν χρόνια φίλοι. Παρόλα αυτά, και με πρωτοβουλία του Simmons, το όνομα της μπάντας άλλαξε σε House of Lords (μετάφραση: η Βουλή των Λόρδων) ενώ και ο μέχρι τότε τραγουδιστής, David Glen Eisley, αντικαταστάθηκε από τον James Christian, ο οποίος αποδείχτηκε και το μόνο σταθερό μέλος τη σύνθεσης μέχρι και σήμερα. Συνέπεια αυτών ήταν μια νέα στην ουσία μπάντα με βαρύτερο ήχο που έδινε περισσότερη έμφαση στην κιθάρα παρά στα πλήκτρα.
Το House of Lords (1988) συνάντησε θερμή υποδοχή και το "I Wanna Be Loved" έγινε μεγάλο hit. Μια πετυχημένη περιοδεία ακολούθησε με τους Cheap Tricks, ενώ το 1989 η μπάντα έπαιξε support στους Scorpions. Μετά την περιοδεία έφυγε και ο Cordola για να πάρει την θέση της κιθάρας ο Michael Guy.
Οι House of Lords επανήλθαν το 2000 με κλασικό line-up,περιλαμβάνοντας τους Lanny Cordola, Chuck Wright και Ken Mary, και υπήρχαν φήμες για νέο δίσκο το 2002. Τελικά ο δίσκος κυκλοφόρησε το 2004 αλλά μέχρι τότε είχε αποχωρήσει ο ιδρυτής της μπάντας Gregg Giuffria, αφήνοντας τον Christian ως το μόνο ιδρυτικό μέλος της μπάντας. Πλήκτρα στο The Power and the Myth (2004). έπαιξαν guest μουσικοί όπως ο Derek Sherinian, Alan Okuye, Sven Martin και Ricky Phillips.
Με αλλαγμένο line-up αλλά τον Christian πάντα σταθερό πυρήνα της μπάντας κυκλοφόρησε λίγο μετά το World Upside Down (2006), το οποίο ακολουθήθηκε και από τον πρώτο ζωντανό τους δίσκο, Live in the UK (2007). Στο άλμπουμ εμφανίστηκε ο Giuffria ως guest μουσικός. Τελευταίος δίσκος είναι το Come Inside My World (2008) το οποίο συνοδεύτηκε από μεγάλη περιοδεία στη διάρκεια της οποίας έπαιξαν και με τους White Lion και τους Tyketto στο Hard in Rio της Βραζιλίας.
Η μπάντα είναι πλέον ουσιαστικά το προσωπικό project του James Christian, καθώς είναι το μόνο αυθεντικό μέλος από το ξεκίνημά της εδώ και μια εικοσαετία.
Δισκογραφία
Giuffria
1984 - Giuffria
1986 - Silk and Steel
House of Lords
1988 - House of Lords
1990 - Sahara
1992 - Demons Down
2004 - The Power and the Myth
2006 - World Upside Down
2007 - Live in the UK
2008 - Come to My Kingdom
2008 - Anthology
