Οι παραγνωρισμένοι Dangerous Toys υπήρξαν υποσχόμενο όνομα από το 1987 οπότε και ξεκίνησε η δράση τους στην πατρίδα τους, το Austin της πολιτείας των redneck, το Texas, χωρίς όμως ποτέ να γνωρίσουν όση επιτυχία ίσως τους άξιζε, παραμένοντας γνωστοί κυρίως σε "μυημένους" του hard rock. Είναι κρίμα, καθώς το με party ατμόσφαιρα και σε στυλ AC/DC boogie/rock'n roll τους είναι πραγματικά καλό, ενώ και η "μασκότ" τους (που θυμίζει το "It" του Stephen King καθώς και άλλους κλόουν από μυθοπλασίες τρόμου) είναι αρκετά πετυχημένη.
Αρχικά μέλη των Dangerous Toys ήταν οι Scott Dalhover (κιθάρα), Mike Watson (μπάσο), Tim Trembley (κιθάρα) και Mark Geary (τύμπανα). Το line-up "έκλεισε" όταν προστέθηκε και ο τραγουδιστής Jason McMaster, ο οποίος είχε κερδίσει μεγάλη φήμη (σε τοπικό επίπεδο) με τη μπάντα Watchtower με την οποία έπαιζε από τις αρχές των 80s. Το ενδιαφέρον των labels ήταν σχετικά μεγάλο, και τελικά η μπάντα υπέγραψε το 1988 με την CBS/Sony.
Παρόλα αυτά, εσωτερικά προβλήματα οδήγησαν στη αποχώρηση του Trembley, με συνέπεια ο Dalhover να παίξει όλες τις κιθάρες στις ηχογραφήσεις του ντεμπούτου τους. Τελικά στη δεύτερη κιθάρα προστέθηκε ο Danny Aaron.
Το Dangerous Toys (1989) προσέφερε γερές δόσεις feel-good και "άτακτου" rock'n roll σε στυλ AC/DC και ZZ Top και κατάφερε να φτάσει το μισό εκατομύριο σε πωλήσεις με hits όπως τα "Teas'n Pleas'n", "Take Me Drunk" και "Sportin' A Woody".
Το Hellacious Acres (1991) ηχογραφήθηκε σε παραγωγή του Roy Thomas Baker και η μπάντα παρουσίαζε έναν ήχο λιγότερο "metal" και πιο "Texas" σε σχέση με τον προκάτοχό του, αλλά περιείχε δυνατά ροκάδικα κομμάτια όπως τα "Gimme No Lip", "Sugar, Leather & the Nail" και τη μπαλάντα "Best of Friends". Η περιοδεία για το άλμπουμ περιελάμβανε support σε ονόματα όπως Alice Cooper, Motorhead, Judas Priest και Metal Church. Παρόλα αυτά, με το τέλος της περιοδείας ήρθε και το "τσούγκρισμα" με την CBS/Sony, και η μπάντα έμεινε χωρίς εταιρία.
Το 1992 ήταν σχετικά δύσκολη χρονιά, καθώς λίγο μετά την διακοπή της συνεργασίας με τη Sony τους εγκατέλειψε και ο Danny Aaron. Τον αντικατέστησε προσωρινά ο Τεξανός Kevin Flower, αλλά η μπάντα σταθεροποιήθηκε το 1994 με την προσθήκη του Paul Lidel. Ο τρίτος δίσκος Pissed (1994) ήταν όνομα και πράγμα καθώς οι Toys έφτυναν κυριολεκτικά δηλητήριο με κομμάτια του δίσκου όπως "Loser" και "Hard Luck Champion", αντανακλώντας την διάθεσή τους την περίοδο εκείνη..
Το The R-Tist 4-merly Known As Dangerous Toys (1995) (σαρκαστική αναφορά στον Prince;) τους παρουσίαζε σε πιο industrial διαδρομές, κάτι που, μην το ξεχνάμε, υπήρξε μια δημοφιλής στα 90s τάση για πολλούς "μετανοημένους" rockers. Δεν υπάρχει "reunion" ή "επαναφορά" χωρίς να υπάρξει απουσία, μην το ξεχνάμε. Το άλμπουμ δεν περπάτησε και πολύ.
Μετά από την κυκλοφορία του Vitamins and Crash Helmets Tour - Live Greatest Hits (1999) η δραστηριότητα της μπάντας μειώθηκε, και τα μέλη έδωσαν βάση κυρίως σε άλλες μουσικές τους δραστηριότητες. Χωρίς να είναι full-time, οι Dangerous Toys παραμένουν από τότε ενεργοί δίνοντας πάντα το παρόν τουλάχιστον μια φορά το χρόνο για shows, ενώ έχουν αρκετή απήχηση και (που αλλού;) στην Ιαπωνία.
Πιο πρόσφατη ηχογράφησή τους είναι η διασκευή στο "Simple Man" των Lynyrd Skynyrd για το tribute An All Star Tribute To Lynyrd Skynyrd (2007).
Δισκογραφία1989 - Dangerous Toys S/T1991 - Hellacious Acres1994 - Pissed1995 - The R-Tist 4-merly Known As Dangerous Toys
1999 - Vitamins and Crash Helmets Tour - Greatest Hits Live2004 - The Ultimate Dangerous Toys - Sleaze Metal Kings From Texas
Αρχικά μέλη των Dangerous Toys ήταν οι Scott Dalhover (κιθάρα), Mike Watson (μπάσο), Tim Trembley (κιθάρα) και Mark Geary (τύμπανα). Το line-up "έκλεισε" όταν προστέθηκε και ο τραγουδιστής Jason McMaster, ο οποίος είχε κερδίσει μεγάλη φήμη (σε τοπικό επίπεδο) με τη μπάντα Watchtower με την οποία έπαιζε από τις αρχές των 80s. Το ενδιαφέρον των labels ήταν σχετικά μεγάλο, και τελικά η μπάντα υπέγραψε το 1988 με την CBS/Sony.
Παρόλα αυτά, εσωτερικά προβλήματα οδήγησαν στη αποχώρηση του Trembley, με συνέπεια ο Dalhover να παίξει όλες τις κιθάρες στις ηχογραφήσεις του ντεμπούτου τους. Τελικά στη δεύτερη κιθάρα προστέθηκε ο Danny Aaron.
Το Dangerous Toys (1989) προσέφερε γερές δόσεις feel-good και "άτακτου" rock'n roll σε στυλ AC/DC και ZZ Top και κατάφερε να φτάσει το μισό εκατομύριο σε πωλήσεις με hits όπως τα "Teas'n Pleas'n", "Take Me Drunk" και "Sportin' A Woody".
Το Hellacious Acres (1991) ηχογραφήθηκε σε παραγωγή του Roy Thomas Baker και η μπάντα παρουσίαζε έναν ήχο λιγότερο "metal" και πιο "Texas" σε σχέση με τον προκάτοχό του, αλλά περιείχε δυνατά ροκάδικα κομμάτια όπως τα "Gimme No Lip", "Sugar, Leather & the Nail" και τη μπαλάντα "Best of Friends". Η περιοδεία για το άλμπουμ περιελάμβανε support σε ονόματα όπως Alice Cooper, Motorhead, Judas Priest και Metal Church. Παρόλα αυτά, με το τέλος της περιοδείας ήρθε και το "τσούγκρισμα" με την CBS/Sony, και η μπάντα έμεινε χωρίς εταιρία.
Το 1992 ήταν σχετικά δύσκολη χρονιά, καθώς λίγο μετά την διακοπή της συνεργασίας με τη Sony τους εγκατέλειψε και ο Danny Aaron. Τον αντικατέστησε προσωρινά ο Τεξανός Kevin Flower, αλλά η μπάντα σταθεροποιήθηκε το 1994 με την προσθήκη του Paul Lidel. Ο τρίτος δίσκος Pissed (1994) ήταν όνομα και πράγμα καθώς οι Toys έφτυναν κυριολεκτικά δηλητήριο με κομμάτια του δίσκου όπως "Loser" και "Hard Luck Champion", αντανακλώντας την διάθεσή τους την περίοδο εκείνη..
Το The R-Tist 4-merly Known As Dangerous Toys (1995) (σαρκαστική αναφορά στον Prince;) τους παρουσίαζε σε πιο industrial διαδρομές, κάτι που, μην το ξεχνάμε, υπήρξε μια δημοφιλής στα 90s τάση για πολλούς "μετανοημένους" rockers. Δεν υπάρχει "reunion" ή "επαναφορά" χωρίς να υπάρξει απουσία, μην το ξεχνάμε. Το άλμπουμ δεν περπάτησε και πολύ.
Μετά από την κυκλοφορία του Vitamins and Crash Helmets Tour - Live Greatest Hits (1999) η δραστηριότητα της μπάντας μειώθηκε, και τα μέλη έδωσαν βάση κυρίως σε άλλες μουσικές τους δραστηριότητες. Χωρίς να είναι full-time, οι Dangerous Toys παραμένουν από τότε ενεργοί δίνοντας πάντα το παρόν τουλάχιστον μια φορά το χρόνο για shows, ενώ έχουν αρκετή απήχηση και (που αλλού;) στην Ιαπωνία.
Πιο πρόσφατη ηχογράφησή τους είναι η διασκευή στο "Simple Man" των Lynyrd Skynyrd για το tribute An All Star Tribute To Lynyrd Skynyrd (2007).
Δισκογραφία1989 - Dangerous Toys S/T1991 - Hellacious Acres1994 - Pissed1995 - The R-Tist 4-merly Known As Dangerous Toys
1999 - Vitamins and Crash Helmets Tour - Greatest Hits Live2004 - The Ultimate Dangerous Toys - Sleaze Metal Kings From Texas
0 comments:
Post a Comment