House of Lords - Giuffria

Posted by universechild On Feb 28, 2009 0 comments



Οι Giuffria και House of Lords είναι οι δύο μπάντες που ξεκίνησε ο πληκτράς Gregg Giuffria. Οι House of Lords μπορεί βέβαια να θεωρηθούν, και στην ουσία είναι, επανεκκίνηση της πρώτης μπάντας, καθώς το νέο όνομα και η νέα κατεύθυνση στον ήχο οφειλόταν σε μεγάλο βαθμό σε αλλαγές που έκανε ο Gene Simmons όταν υπέγραψε τους Giuffria στην εταιρία του, το 1987.




Ως Giuffria ξεκίνησαν το 1981 και η βασική σύνθεση περιελάμβανε, εκτός από τον ίδιο τον Gregg Giuffria στα πλήκτρα, τους David Glen Eisley (φωνητικά), Craig Goldy (κιθάρα), Chuck Wright (μπάσο) και Alan Krigger (τύμπανα). Για κάποιο διάστημα πριν από τον Krigger στα τύμπανα βρέθηκε και ο Tom Quinton.


Συνεργάστηκαν το 1984 με την MCA και το ομώνυμο Giuffria (1984) έφτασε μέχρι και το #26 των chart με πετυχημένα singles όπως τα "Call to the Heart" και "Lonely In Love". Η μπάντα έπαιξε ως support στους επανενωμενους το 1984 Deep Purple (υπάρχουν ιστορίες και για αλαζονική συμπεριφορά του Blackmore απέναντί τους με το να τους κόβει χρόνο από το setlist) αλλά και στους Foreigner. Κάποια show που έκαναν στην Ιαπωνία κυκλοφόρησαν στην βιντεοκασέτα Giuffria Japan Tour '85. Εμφανίστηκαν και στο OST της ταινίας "Gotcha!" με τα "Never Too Late" και "Say It Ain't True". To δεύτερο άλμπουμ κυκλοφόρησε με αλλαγές στο line-up καθώς ο Goldy πήγε στους Dio και ο Wright επέστρεψε στους Quiet Riot, για να πάρουν τη θέση τους οι Lanny Cordola και David Sikes. Τόσο το ίδιο το Silk and Steel (1986) όσο και τα single του "I Must Be Dreaming" και "Love You Forever" ειχαν χλιαρή πορεία, και σύντομα η MCA τους παράτησε.


Ο Giuffria τότε έδωσε στον Gene Simmons κάποια demo που είχαν στο μεταξύ ηχογραφηθεί για πιθανό τρίτο άλμπουμ, και εκείνος τους δέχτηκε στην εταιρία του, καθώς ο Giuffria και ο Simmons ήταν χρόνια φίλοι. Παρόλα αυτά, και με πρωτοβουλία του Simmons, το όνομα της μπάντας άλλαξε σε House of Lords (μετάφραση: η Βουλή των Λόρδων) ενώ και ο μέχρι τότε τραγουδιστής, David Glen Eisley, αντικαταστάθηκε από τον James Christian, ο οποίος αποδείχτηκε και το μόνο σταθερό μέλος τη σύνθεσης μέχρι και σήμερα. Συνέπεια αυτών ήταν μια νέα στην ουσία μπάντα με βαρύτερο ήχο που έδινε περισσότερη έμφαση στην κιθάρα παρά στα πλήκτρα.




Το House of Lords (1988) συνάντησε θερμή υποδοχή και το "I Wanna Be Loved" έγινε μεγάλο hit. Μια πετυχημένη περιοδεία ακολούθησε με τους Cheap Tricks, ενώ το 1989 η μπάντα έπαιξε support στους Scorpions. Μετά την περιοδεία έφυγε και ο Cordola για να πάρει την θέση της κιθάρας ο Michael Guy.

To Sahara (1990) περιελάμβανε αρκετά γνωστά ονόματα ως guest μουσικούς: Doug Aldrich, Rick Nielsen, Chris Impelliteri, Mandy Meyer, Robin Zander, Mike Tramp, Steve Plunkett, Ron Keel αλλά και τον προηγούμενο τραγουδιστή, David Glen Eisley. Το πρώτο single "Can't Find My Way Home", μια διασκευή από Blind Faith, έφτασε μέχρι και το #10 των chart, ενώ μεγάλο hit υπήρξε και το "Remember My Name". Λίγο μετά αποχώρησαν από τη μπάντα και ο Chuck Wright με τον Ken Mary.




Μέχρι τον επόμενο δίσκο οι James Christian και Gregg Giuffria ήταν τα μόνα εναπομείναντα μέλη από την αυθεντική σύνθεση, με το line-up να συμπληρώνεται από τους Dennis Chick (κιθάρες), Sean McNabb (μπάσο) και Tommy Aldridge (τύμπανα). Το Demons Down (1992), αγαπημένος δίσκος του τραγουδιστή Christian, θα είχε πολύ καλύτερη τύχη αν είχε κυκλοφορήσει σε pre-grunge εποχές, με δυνατά single όπως το ομώνυμο και το "What's Forever For". Ωστόσο, η μπάντα διελύθηκε λίγο μετά τη κυκλοφορία του.



Οι House of Lords επανήλθαν το 2000 με κλασικό line-up,περιλαμβάνοντας τους Lanny Cordola, Chuck Wright και Ken Mary, και υπήρχαν φήμες για νέο δίσκο το 2002. Τελικά ο δίσκος κυκλοφόρησε το 2004 αλλά μέχρι τότε είχε αποχωρήσει ο ιδρυτής της μπάντας Gregg Giuffria, αφήνοντας τον Christian ως το μόνο ιδρυτικό μέλος της μπάντας. Πλήκτρα στο The Power and the Myth (2004). έπαιξαν guest μουσικοί όπως ο Derek Sherinian, Alan Okuye, Sven Martin και Ricky Phillips.


Με αλλαγμένο line-up αλλά τον Christian πάντα σταθερό πυρήνα της μπάντας κυκλοφόρησε λίγο μετά το World Upside Down (2006), το οποίο ακολουθήθηκε και από τον πρώτο ζωντανό τους δίσκο, Live in the UK (2007). Στο άλμπουμ εμφανίστηκε ο Giuffria ως guest μουσικός. Τελευταίος δίσκος είναι το Come Inside My World (2008) το οποίο συνοδεύτηκε από μεγάλη περιοδεία στη διάρκεια της οποίας έπαιξαν και με τους White Lion και τους Tyketto στο Hard in Rio της Βραζιλίας.

Η μπάντα είναι πλέον ουσιαστικά το προσωπικό project του James Christian, καθώς είναι το μόνο αυθεντικό μέλος από το ξεκίνημά της εδώ και μια εικοσαετία.




Δισκογραφία

Giuffria
1984 - Giuffria
1986 - Silk and Steel

House of Lords
1988 - House of Lords
1990 - Sahara
1992 - Demons Down
2004 - The Power and the Myth
2006 - World Upside Down
2007 - Live in the UK
2008 - Come to My Kingdom
2008 - Anthology



China

Posted by universechild On Feb 27, 2009 0 comments


Οι Ελβετοί China είναι μια ακόμη περίπτωση μπάντας που παρά τα εξαιρετικά άλμπουμ της, δεν ακούστηκε όσο έπρεπε, σχεδόν καθόλου θα λέγαμε. Γνώρισαν κάποια επιτυχία στα τέλη των 80s σε κάποιες Ευρωπαϊκές χώρες, αλλά και στην στην Ιαπωνία, αλλά η έλλειψη επαρκής προώθησης από εταιρία και διάφορα προβλήματα (σε συνδυασμό πάντα και με την πτώση της δημοφιλίας του hard rock ήχου) τους οδήγησαν σε διάλυση στα μέσα των 90s. Επανενώθηκαν σχετικά πρόσφατα (2007) για σειρά συναυλιών, και από τότε παραμένουν δραστήριοι.Η μπάντα δημιουργήθηκε το 1985 με τα ιδρυτικά μέλη να περιλαμβάνουν τους Claudio Matteo (κιθάρα), Freddy Laurence (κιθάρα), John Dommen (τύμπανα), Math Shiverow (φωνητικά) και Marc Lynn (μπάσο).

Μέχρι Το 1988 οπότε και πέτυχαν συμβόλαιο με την Γερμανική Phonogram και κυκλοφόρησαν ένα πολύ δυνατό ομώνυμο ντεμπούτο, η σύνθεση της μπάντας είχε αλλάξει. Με τον Struebi στα φωνητικά ηχογράφησαν To China (1988), το οποίο είχε θερμή υποδοχή και η μπάντα γρήγορα μπήκε στο στούντιο για τον διάδοχό του.

Στο Sign in the Sky (1989) σημειώθηκαν πάλι αλλαγές στο line-up καθώς στο μικρόφωνο μπήκε ο Patrick Mason και στο μπάσο ο Brian Kofmehl. Το άλμπουμ ήταν ακόμη καλύτερο από το ήδη εξαιρετικό ντεμπούτο με πιο ώριμο και προσωπικό ήχο, αλλά μετά από την περιοδεία η θέση του τραγουδιστή άλλαξε για ακόμη μια φορά.


Ο Eric St. Michaels ήταν ο τραγουδιστής για τις ηχογραφήσεις του τρίτου άλμπουμ, Go All The Way (1992), ενώ ήταν μέλος της μπάντας μέχρι και την περίοδο που κυκλοφόρησε το πρώτο live, China Live (1993).


Το 1993 η μπάντα συνεργάστηκε με τον Marc Storage, τραγουδιστή των συμπατριωτών τους Krokus (μια μπάντα τα μέλη της οποίας τους είχαν βοηθήσει και στο παρελθόν) για ένα live προορισμένο για το εθνικό ραδιοφωνικό δίκτυο της Ελβετίας. Οι ηχογραφήσεις θα κυκλοφορούσαν σε δίσκο μετά από μερικά χρόνια ως Alive (2000).


Τελευταίος τους δίσκος ήταν το Natural Groove (1995) ο οποίος ήταν και μια νέα κατεύθυνση για τη μπάντα. Όμως, και παρά κάποιες θετικές κριτικές, διάφοροι παράγοντες όπως η δεινή οικονομική κατάσταση και η έλλειψη υποστήριξης από την εταιρία, οδήγησαν σε διάλυση.

Ένα πρώτο reuinion έγινε στην αλλαγή της χιλιετίας με την περιοδεία "China Revisited". Περιελάμβανε τα βασικά μέλη Claudio, Freddy, Brian και Giovanni μαζί με τους τρεις τραγουδιστές, Struebi, Eric St. Michaels και Marc Storace.

Μερικά χρόνια μετά δόθηκε αφορμή για κανονικό reunion, το 2007, όταν ένα από τα ιδρυτικά μέλη, ο Claudio Matteo, δέχτηκε πρόταση για πιθανή συμμετοχή στο Spirit of Rock φεστιβάλ. Στο φεστιβάλ συμμετείχαν ονόματα όπως Heaven & Hell (οι Black Sabbath με τον Dio), Motley Crue, Motorhead, U.D.O. και Saxon. Η μπάντα γρήγορα βγήκε σε δική της Rock Never Stops περιοδεία

Σαν παρένθεση, αξίζει να αναφέρουμε και τα εξώφυλλα όλων των δίσκων τους τα οποία ήταν πάντα ιδιαίτερα καλαίσθητα και προσεγμένα σε σύγκριση με την υπερβολή ή το kitsch που χαρακτήριζε άλλες μπάντες του είδους.

Δισκογραφία

  • 1988 - China s/t
  • 1989 - Sign from the Sky
  • 1992 - Go all the way
  • 1993 - China Live
  • 1993 - So Far (συλλογή)
  • 1995 - Natural Groove
  • 2000 - Alive (ηχογραφήσεις του 1993)

Nitro

Posted by universechild On Feb 25, 2009 0 comments


Χωρίς να θέλουμε να γίνουμε κακοί (αναρωτιέμαι γιατί αυτό το λένε ΟΛΟΙ όσοι ετοιμάζονται να πούνε κακίες), αν το L.A. των 80s ήταν το χωριό των τρελλών Γαλατών, οι Nitro είχαν σίγουρα εξασφαλισμένο το ρόλο του Κακοφωνίξ. Ποτέ ένα τόσο κραυγαλέο image δεν υποστηρίχτηκε από ανάλογες ψηλές κραυγές, σε μια μπάντα πιο Spinal Tap από τους ίδιους τους Spinal Tap.



Οι Nitro δημιουργήθηκαν το 1987 από το project του τραγουδιστή Jim Gillette, ο οποίος παρέα με τους Michael Angelo Batio (κιθάρα) και T.J. Racer (μπάσο), και με την συμμετοχή των Vinnie Saint James στα τύμπανα και Kevin Jacheta στα πλήκτρα, κυκλοφόρησε το δίσκο Proud to Be Loud (1987). Με την φυγή των δύο τελευταίων και την προσθήκη του Bobby Rock (ex-Vinnie Vincent Invasion) στα τύμπανα, η τετράδα κινήθηκε ως Nitro, και γρήγορα εξασφάλισε συμβόλαιο με την Rampage (Rhino).



Η σύνθεση αυτή κυκλοφόρησε και τον πρώτο δίσκο τους Out Fucking Ragerous (1989), αν και ο Rock γρήγορα αποχώρησε για πάρει τη θέση του στα τύμπανα για την περιοδεία ο K.C. Comet, ο οποίος είναι και εκείνος που εμφανίζεται στα βίντεο για τα "Freight Train" και "Long Way From Home". Μέχρι να έρθει η ώρα για την ηχογράφηση του δεύτερου και τελευταίου δίσκου τους, Hot Wet Dripping With Sweat (1991), o T.J. Racer είχε παραδώσει το μπάσο στον Ralph Carter, ενώ στα τύμπανα βρέθηκε ο Johnny Thunder. Έκαναν και ένα βίντεο με τη διασκευή (από Ted Nugent) "Cat Scratch Fever".

Η μπάντα διαλύθηκε το 1993, ο μεν Batio κυνήγησε σόλο καριέρα, ενώ ο Gilette τη γυναίκα-θρύλο του rock, Lita Ford, με την οποία παντρεύτηκε. Ο (αγνώριστος πλέον με ξυρισμένο κεφάλι και μουσάκι) Gilette και η Ford έμειναν από τότε αχώριστοι εδώ και 16 χρόνια, έχοντας αποκτήσει μάλιστα και δύο παιδιά. Κακοφωνίξ-Κακοφωνίξ οι Nitro, αλλά ίσως το γεγονός αυτό λέει κάτι για τον χαρακτήρα του Gilette.



Στα τέλη των 90s ο Gilette παρέα με τον Batio κυκλοφόρησαν το Gunnin' For Glory (1999), μια συλλογή με παλιά demo των Nitro αλλά και κομμάτια από τη παλιά μπάντα του Batio, The Michael Angelo Band.

Δισκογραφία
1987 - Proud To Be Loud
1989 - Out Fucking Ragerous aka O.F.R.
1991 - Hot Wet Dripping With Sweat aka Nitro II: H.W.D.W.S.
1999 - Gunnin' For Glory

Band Index 3

Posted by universechild On Feb 24, 2009 0 comments



Band Checklist

Posted by universechild On Feb 22, 2009 0 comments