Μοναδικοί, ιδιόρρυθμοι, "μυστηριώδεις" και progressive με τον τρόπο τους, οι Crimson Glory είναι από τις σημαντικότερες παρουσίες του Αμερικάνικου heavy/power metal των 80s. Παρά την σχετικά μικρή δισκογραφία τους (τρεις μόλις δίσκοι στην πρώτη τους περίοδο) και την σε πιο "underground" επίπεδο επιτυχία τους συγκριτικά με τα metal μεγαθήρια της εποχής εκείνης, παραμένουν μια από τις πιο θρυλικές και αγαπημένες μπάντες για τους θιασώτες του μελωδικού heavy metal (και όχι μόνο).
Έκαναν τα πρώτα τους βήματα στη Florida το 1982 ως Beowulf (από τον γνωστό μυθικό ήρωα του ομώνυμου έπους που θεωρείται ως το αρχαιότερο κείμενο της αγγλικής γλώσσας). Η πεντάδα των Ben Jackson (κιθάρα), Dana Burnell (τύμπανα), Jon Drenning (κιθάρα), Jeff Lords (μπάσο) και Midnight (φωνητικά) κινήθηκε κάποια χρόνια στο underground ψάχνοντας τη δική της "φωνή", μέχρι να έρθει η στιγμή για το ντεμπούτο το 1986. Στο μεταξύ το αρκετά epic όνομά τους άλλαξε στο πιο μυστηριώδες (ας συνηθίσει κανείς αυτή τη λέξη...) Crimson Glory, ενώ στην προσπάθειά τους να ξεχωρίσουν υιοθέτησαν το image με τις ανέκφραστες μεταλλικές μάσκες, οι οποίες έγιναν κάτι σαν σήμα κατατεθέν τους.
Το επόμενο άλμπουμ Transcendence (1988) είχε σίγουρα ταιριαχτό τίτλο, καθώς η υποδοχή του δίσκου ήταν ενθουσιώδης τόσο από τον Τύπο όσο και από τους ακροατές. Την κυκλοφορία του δίσκου ακολούθησε πετυχημένη περιοδεία της μπάντας σε ΗΠΑ, Ευρώπη και Ιαπωνία μαζί με ονόματα όπως Metallica, Ozzy, Queensryche, Udo, Doro και Antrhax. Στη διάρκεια της περιοδείας τροποποίησαν ελαφρώς και το image τους καθώς διαπίστωσαν ότι το κρυμμένο από τις μάσκες πρόσωπο έκανε δύσκολη την αναπνοή, και τις τροποποίησαν σε στυλ "Φάντασμα της Όπερας" με ακάλυπτο σαγόνι και στόμα, όπως εκείνη που ήδη είχε ο Midnight για να μπορεί να τραγουδάει.
Με το τέλος της περιοδείας αυτής σημειώθηκε και η αποχώρηση των Burnell και Jackson (οι οποίοι δημιούργησαν τους Parish), και το ουσιαστικό τέλος της πρώτης περιόδου των γνήσιων Crimson Glory. Με αντικαταστάτη στα τύμπανα τον Ravi Jakhotia η μπάντα συνέχισε ως τετράδα, με εντελώς αλλαγμένο το προφίλ της σε ότι αφορά τη μουσική της κατεύθυνση. Το Strange and Beautiful (1991) τους παρουσίαζε πιο hard rock με tribal στοιχεία, δίνοντας περισσότερη έμφαση στους ρυθμούς των κρουστών σε σχέση με τα κιθαριστικά μέρη. Ήταν ένα άλμπουμ όχι απαραίτητα κακό, αλλά απλά πολύ κατώτερο σε σύγκριση με αυτά που προηγήθηκαν, με τη "μαγεία" να έχει χαθεί. Οι φτωχές πωλήσεις του δίσκου οδήγησαν στην αποχώρηση του Midnight, και με το τέλος της περιοδείας για την προώθησή του (με αντικαταστάτη τον David Van Landing), η οποία αποδείχτηκε σύντομη, η μπάντα διαλύθηκε.
Ο ίδιος ο Midnight αποσύρθηκε για μεγάλο διάστημα από τη μουσική σκηνή, ενώ ο Drenning επιχείρησε επαναδραστηριοποίηση της μπάντας προς τα μέσα των 90s, πρώτα ως Crush και μετά ως Erotic Liquid Culture, πάντα με τον Van Landing στα φωνητικά. Τα δύο ομώνυμα άλμπουμ που κυκλοφόρησαν, με ήχο αρκετά διαφορετικό από εκείνο των Crimson Glory, είναι σήμερα εξαιρετικά σπάνια και περιζήτητα από συλλέκτες.
Κάποια χρόνια μετά προς τα τέλη των 90s έγιναν κάποιες κινήσεις από τον Denning με σκοπό την επανένωση της μπάντας. Επέστρεψε και ο Ben Jackson, ενώ αντικαταστάτης του Midnight στα φωνητικά ήταν ο Wade Black. Η σύνθεση αυτή κυκλοφόρησε το Astronomica (1999) κάνοντας και κάποιες περιοδείες, αλλά σύντομα διαλύθηκε. Παρά την αξιόλογη προσπάθεια, μην κοροϊδευόμαστε, Crimson Glory χωρίς τον Midnight δεν "στέκουν".
Μια κανονική αλλά σύντομη επανένωση έγινε στα μέσα των 00s και ενώ η μπάντα είχε αποκτήσει πλέον cult status με έναν πολύ φανατικό πυρήνα οπαδών οι οποίοι ονομαζόταν κιόλας χιουμοριστικά ως Crimson Militia (μπορείς να το πεις Πορφυροί Παραστρατιωτικοί ή Οπλοφόροι). Μια επιπλέον προσθήκη για τις περιοδείες ήταν και ο drummer για το Astronomica, Jesse Rojas. Έγιναν κάποιες περιοδείες και υπήρχαν σχέδια για την κυκλοφορία σε DVD ενός live από το 1989, αλλά η (δικιά μας) Black Lotus που τους είχε υπογράψει δυστυχώς έκλεισε και τα σχέδια ναυάγησαν. Δυστυχώς, μια νέα αποχώρηση του Midnight ακολούθησε στις αρχές του 2007 λόγω κάποιων "προσωπικών διαφορών".
Ο Wade Black επανήλθε στα φωνητικά για μια σειρά από show, αλλά το μέλλον των Crimson Glory είναι προς το παρόν αδιευκρίνιστο... δυστυχώς...
Ο Wade Black επανήλθε στα φωνητικά για μια σειρά από show, αλλά το μέλλον των Crimson Glory είναι προς το παρόν αδιευκρίνιστο... δυστυχώς...
Δισκογραφία
- 1986 - Crimson Glory
- 1988 - Transcendence
- 1991 - Strange and Beautiful
- 1999 - Astronomica
0 comments:
Post a Comment