Μέρα της γυναίκας η 8η Μαρτίου, οπότε ας κάνουμε ένα μικρό αφιέρωμα σε μια από τις μεγαλύτερες γυναικείες μορφές του Heavy Metal. Η Γερμανίδα Doro Pesch δεν χρειάζεται φυσικά πολλές συστάσεις καθώς όταν πρωτοεμφανίστηκε ήταν μια από τις πρώτες γυναικείες φωνές στο metal, και μάλιστα σε "ηρωϊκές" εποχές όπως τα 80s που η μουσική αυτή (σε ότι αφορά τους μουσικούς πάντα) ήταν σχεδόν αποκλειστικά αντρική υπόθεση. Δεν θα είναι υπερβολή να πούμε ότι η παρουσία της (μαζί με άλλες όπως Joan Jett και Lita Ford) ήταν ένας από τους παράγοντες που άνοιξαν το δρόμο για την παρουσία περισσότερων γυναικών σε metal μπάντες στις επόμενες δεκαετίες.
Μέσα στην μακρά πορεία της στο χώρο έχει κυκλοφορήσει κάποιους δίσκους διαμάντια, και μερικές συνεργασίες της περιλαμβάνουν μερικά από τα μεγαλύτερα ονόματα του χώρου όπως (μεταξύ άλλων) Slash (ex-Guns 'n' Roses), Lemmy (Motorhead), Peter Steele (Type O Negative), Udo Dirkschneider (UDO), Biff Byford (Saxon) και Tarja Turunen (ex-Nightwish).
Η Doro Pesch λοιπόν έκανε το ξεκίνημά της με τους Snakebite, αλλά μπήκε το 1983 στους Warlock, μια μπάντα από το Dusseldorf, μαζί με τους Peter Szigeti (κιθάρες), Rudy Graf (κιθάρες), Frank Rittel (μπάσο) και Michael Eurich (τύμπανα). Η σύνθεση αυτή με τη Doro στα φωνητικά κυκλοφόρησε τα δύο πρώτα άλμπουμ με το όνομα Warlock, Burning the Witches (1984) και Hellbound (1985). Ενώ η μουσική του πρώτου δίσκου έφερνε περισσότερο προς speed metal, ο ήχος τους από το δεύτερο άλμπουμ και μετά στράφηκε στο hard rock και το μελωδικό heavy metal. Στη διάρκεια της τουρνέ για το δεύτερο άλμπουμ σημειώθηκε και η πρώτη αλλαγή στο line-up με τον Graf να δίνει τη θέση του στο ¨δικό μας" Νίκο Αρβανίτη (Stormwind).
Το άλμπουμ της μπάντας με τη νέα σύνθεση, True As Steel (1986), ήταν εκείνο που τους άνοιξε το δρόμο και στην Αμερικάνικη αγορά, κυρίως χάρη στο single "Fight For Rock" που έγινε μεγάλο ραδιοφωνικό hit, αλλά και το πρώτο βίντεο της μπάντας για το MTV. Την ίδια εποχή έπαιξαν και στο φεστιβάλ Monsters of Rock στο Mannheim της Γερμανίας, με ονόματα όπως Scorpions, Def Leppard, Ozzy Osbourne, Michael Schenker Group, Bon Jovi.
Με το τέλος της True As Steel περιοδείας η σύνθεση της μπάντας άλλαξε πάλι με τους Ritte και Szigeti να δίνουν τη θέση τους στους Tommy Bolan και Tommy Henriksen. Το τελευταίο άλμπουμ τους, Triumph and Agony (1987) περιείχε και ένα από τα μεγαλύτερά τους single, το "All We Are", το βίντεο του οποίου παίχτηκε πολύ στο MTV.
Την ίδια χρονιά, έφυγαν από τη μπάντα ο Michael Eurich και ο Νίκος Αρβανίτης, δίνοντας τη θέση τους στους Bobby Rondinelli και John Levin αντίστοιχα, με συνέπεια την Doro να είναι το μοναδικό μέλος της μπάντας από την αυθεντική σύνθεση. Παράλληλα, ο πρώην μάνατζερ έπαιξε το καθήκι (κατά τα λεγόμενα της Doro) και κινήθηκε δικαστικά για να αποκτήσει τα δικαιώματα για το όνομα Warlock, πράγμα που πέτυχε. Η Doro συνέχισε τις προσπάθειες επανάκτησης του ονόματος, αλλά τελικά, και μετά από πιέσεις και της εταιρίας της, οι ηχογραφήσεις που ετοίμαζαν το 1988 για τον νέο δίσκο Warlock κυκλοφόρησαν κάτω από το δικό της όνομα. Ο τελευταίος δίσκος που μπορεί να θεωρηθεί Warlock, αλλά και ταυτόχρονα πρώτη κυκλοφορία κάτω από το όνομα Doro, ήταν το Force Majeure (1989).
Επισήμως θεωρείται δεύτερος, αλλά ο πρώτος ουσιαστικά δίσκος της ήταν το ομώνυμο Doro (1990) το οποίο ηχογραφήθηκε με session μουσικούς, ενώ την παραγωγή δεν την έκανε κανένας άλλος παρά ο Gene Simmons των Kiss στο studio του. Ένας ακόμη δίσκος ακολούθησε σχετικά σύντομα, True At Heart (1991), ενώ παράλληλα κυκλοφόρησε και ένα compilation/σύνοψη της πορείας των Warlock, Doro/Warlock: Rare Diamonds (1991). Η κυκλοφορία του συνοδεύτηκε και από ένα ομώνυμο βίντεο.
Το 1992 ήταν κυρίως συναυλιακό με μια μεγάλη περιοδεία της Doro στη Γερμανία, ενώ παράλληλα ετοιμαζόταν και το νέο άλμπουμ για τη νέα χρονιά. Το Angels Never Die (1993) περιείχε και το αντιρατσιστικό single "Bad Blood", το βίντεο του οποίου έδειχνε ένα μοντάζ από διάφορα ρατσιστικά εγκλήματα μέσα στις δεκαετίες, και έγινε επιτυχία στο ευρωπαϊκό MTV. Το single του κομματιού περιέχει ένα ακυκλοφόρητο, το Children of the Night, ενώ αργότερα ακολούθησε και άλλο single για το "Last Day of My Life". Στα τέλη της χρονιάς το Doro Live (1993), με ηχογραφήσεις από την Γερμανική περιοδεία της χρονιάς εκείνης, συνοδεύτηκε και από ομώνυμο VHS με δύο επιπλέον κομμάτια στο tracklisting.
Ο επόμενος δίσκος της, μια ίσως άτυχη στροφή προς industrial ήχους, το Machine II Machine (1995), ήταν και ο τελευταίος της για την Polygram, ενώ στα τέλη της χρονιάς ακολούθησε και ένα EP με ρεμιξαρισμένα κομμάτια, Machine II Machine - Electric Club Remixes (1995). Το 1996 η Doro μπήκε στο στούντιο για να ετοιμάσει τον πρώτο της δίσκο με το νέο label, την Warner.
Το 1998 κυκλοφορούν τρεις διαφορετικές συλλογές (Best of, Ballads, Warlock - Earth Shaker Rock), ενώ παράλληλα είναι έτοιμο και το αναμενόμενο εδώ και 3 χρόνια άλμπουμ της, Love Me In Black (1998), το οποίο έχει θερμή υποδοχή στην Ευρώπη, ενώ κυκλοφορεί και επιτυχημένο βίντεο κλιπ για το ομώνυμο κομμάτι. Ωστόσο, στη διάρκεια της περιοδείας για το άλμπουμ, η Doro φεύγει από τη Warner για να ετοιμάσει το επόμενο άλμπουμ με την "μεταλλική" SPV/Steamhammer, ενώ παράλληλα συνεργάζεται και με την Koch για την κυκλοφορία του στις ΗΠΑ.
Το 2000 είναι η χρονιά που εμφανίζεται στις ΗΠΑ για πρώτη φορά από τις εποχές των Warlock, έχοντας στο τσεπάκι της το πιο δυνατό άλμπουμ της εδώ και χρόνια, Calling the Wild (2000), με παρουσίες μουσικών όπως Al Pitrelli, Slash (στο σόλο του "Now or Never") αλλά και δύο ντουέτα με τον Lemmy στα "Love Me Forever" και "Alone Again".
Ένα ακόμα δυνατό άλμπουμ ακολουθεί δύο χρόνια αργότερα, το Fight (2002), με συμμετοχή του τραγουδιστή των Type O Negative, Peter Steele, στο "Descent", αλλά και κιθαριστικά μέρη από τον Chris Caffery των Savatage.
Το 2004 συνεργάστηκε με τον Udo Dirkschneider σε σειρά συναυλιών στη Γερμανία με την Classic Night Orchestra, μια εμπειρία που έδωσε το έναυσμα για την κυκλοφορία ενός από τα live στο Classic Diamonds (2004), τόσο σε άλμπουμ όσο και σε DVD. Αρκετά διαφορετικό σε ύφος τόσο από το "κινηματογραφικό" S & M των Metallica με τον Michael Kamen ή το πολύ "συμφωνικό" Moment of Glory των Scorpions με τη Φιλαρμονική του Βερολίνου, και με έντονη την παρουσία μερών με ακουστική κιθάρα, η κυκλοφορία του είχε θερμή υποδοχή.
Με ένα ακόμη πολύ καλό άλμπουμ, το Warrior Soul (2006), μια ακόμη μεγάλη περιοδεία ακολουθεί μέσα στο 2007.
Καθώς φέτος κλείνουν 25 χρόνια από την πρώτες εμφανίσεις και το πρώτο άλμπουμ της Doro με τους Warlock το 1984, η κυκλοφορία του Fear No Evil (2009) είχε σχεδόν επετειακό χαρακτήρα. Στο "Celebrate", ένα κομμάτι αφιερωμένο στην αγάπη της για το Heavy Metal, συμμετέχουν στα φωνητικά οι Biff Byford μαζί με μερικές από τις πιο γνωστές κυρίες του metal: Floor Janssen, Angela Gossow, Liv Kristine, Sabina Classes, Veronica Freeman, και άλλες, ενώ στο "Walking With the Angels" η Doro κάνει ένα ντουέτο με την Tarja Turunen.
Σύμφωνα με δηλώσεις της η μουσική είναι η ζωή της και η μουσική σκηνή και οι φίλοι/fans της είναι η "οικογένειά" της, καθώς η ίδια δεν πήρε ποτέ την απόφαση να κάνει οκογένεια. Στα 44 της χρόνια με 25 χρόνια καριέρας, η Doro δεν δείχνει να το βάζει κάτω, και δεν έχουμε λόγο να μην την πιστέψουμε.
Warlock
1984 - Burn the Witches
1985 - Hellbound
1986 - True as Steel
1987 - Triumph and Agony
Doro & Warlock
1989 - Force Majeure
1991 - Rare Diamonds
1998 - Earth Shaker Rock
Doro (LP + Compilations)
1990 - Doro
1991 - True at Heart
1993 - Angels Never Cry
1993 - Doro Live
1995 - Machine II Machine
1995 - Machine II Machine: Electric Club Mixes
1998 - Best of
1998 - Best of Ballads
1998 - Love Me In Black
2000 - Calling the Wild
2002 - Fight
2006 - Warrior Soul
2009 - Fear No Evil
0 comments:
Post a Comment