Οι "perverts" Faster Pussycat είναι μια από τις αρκετές μπάντες που έκαναν κάποια επιτυχία στα τέλη των 80s κατά τη διάρκεια του μεγάλου "μπαμ" του Glam Metal της εποχής εκείνης. Έφτασαν να γίνει ο δεύτερος δίσκος τους χρυσός και να παίξουν σε περιοδείες με μεγάλα ονόματα, αλλά μόλις μπήκαν τα 90s τους πήραν και αυτούς τα θραύσματα από την έκρηξη του grunge. Τα μέλη παρέμειναν δραστήρια σε μικρότερη κλίμακα, ενώ μέσα στην ατμόσφαιρα νοσταλγίας και reunion της δεκαετίας του 2000, επανενώθηκαν και αυτοί..
Το ομώνυμο ντεμπούτο τους κυκλοφόρησε περίπου την ίδια εποχή που οι Guns N' Roses κατακτούσαν το κόσμο και κυκλοφορούσαν με χιονισμένες λιμουσίνες χάρι στο Appetite for Destruction. Το Faster Pussycat (1987) δεν είχε φυσικά ανάλογη επιτυχία, αλλά έκαναν ένα δυνατό όνομα και τα video από τα "Cathouse", "Bathroom Wall" και "Don't Change That Song" έκαναν επιτυχία στο MTV. Παράλληλα, στις περιοδείες τους έφτασαν να παίζουν κάτω από ονόματα όπως Alice Cooper, David Lee Roth και Motorhead.
Την ίδια περίπου περίοδο εμφανίστηκαν και στο διαβόητο ντοκιμαντέρ The Decline of the Western Civilization Part 2: The Metal Years στο οποίο δίνουν μια συνέντευξη και ερμηνεύουν live τα "Cathouse" και "Bathroom Wall".
Την ίδια περίπου περίοδο εμφανίστηκαν και στο διαβόητο ντοκιμαντέρ The Decline of the Western Civilization Part 2: The Metal Years στο οποίο δίνουν μια συνέντευξη και ερμηνεύουν live τα "Cathouse" και "Bathroom Wall".
Η μεγαλύτερη επιτυχία τους ήρθε δυο χρόνια μετά με το Wake Me When It's Over (1989), ένας δίσκος που έγινε χρυσός κυρίως χάρι στα single "House of Pain" και "Poison Ivy". Όμως, στη διάρκεια της επερχόμενης περιοδείας "έχασαν" τον drummer τους Mark Michals καθώς συνελήφθη ενώ προσπαθησε να ταχυδρομήσει ηρωίνη στο ξενοδοχείο όπου έμενε. Απολύθηκε από τη μπάντα, ενώ αντικαταστάτης του για τα live ήταν ο Frankie Banali των Quiet Riot. Λίγο μετά μπήκε ως μόνιμος drummer ο Brett Bradshaw, και ακολούθησε μια νέα περιοδεία με τους Kiss και Motley Crue.
Επιτυχία είχε την ίδια χρονιά και μια διασκευή που ηχογράφησαν για το "You're So Vain" της Carly Simon, το οποίο συνοδεύτηκε και με ένα video, μέσα στα πλαίσια ενός επετειακού compilation που ετοίμαζε η Elektra για 40 χρόνια παρουσίας της ως εταιρία. Το κομμάτι περιέχεται και στο EP Belted, Buckled And Booted (1992), το οποίο λειτούργησε κυρίως ως single για το "Nonstop To Nowhere" από τον επερχόμενο δίσκο τους.
Το αρκετά... "διεστραμμένο" Whipped! (1992) θεωρείται από τους καλύτερους δίσκους τους, αλλά πέρασε σχετικά απαρατήρητο μέσα στην αλλαγή του μουσικού κλίματος εκείνης της περιόδου, με συνέπεια την διάλυση της μπάντας.
Ο Taime Downe ασχολήθηκε στο διάστημα αυτό με τους Newlydeads, ένα πιο industrial project με ήχο που έφερνε προς Marilyn Manson και θεματολογία ανάλογη με εκείνη του Whipped.
Το 2001 επανενώθηκαν τρία από τα αυθεντικά μέλη των Faster Pussycat, Taime Downe, Brent Muscat, Greg Steele μαζί με τα μέλη των Newlydeads Xristian Simon (κιθάρα), Danny Nordahl (μπάσο) και Chad Stewart (τύμπανα). Η σύνθεση αυτή κυκλοφόρησε τη συλλογή Between the Valley of the Ultra Pussy (2001) η οποία περιείχε industrial remix των γνωστών κομματιών τους συν μια διασκευή από Kiss ("I Was Made for Loving You"). Το άλμπουμ δίχασε, και ο Steele έφυγε λίγο αργότερα κατά τη διάρκεια της περιοδείας με τους Cinderella και τους Poison. Ο Tracii Guns τον αντικατέστησε για την τουρνέ αυτή, αλλά η μπάντα συνέχισε ως πεντάδα.
Το 2005 και καθώς ο Brent Muscat έμαθε ότι έπασχε από καρκίνο του λάρυγγα, η περιοδεία της χρονιάς εκείνης ολοκληρώθηκε με τον Eric Griffin των Murderdolls.
Το 2006, και καθώς έγινε μια ακόμα επανένωση των Faster Pussycat με τη συμμετοχή του Brent Muscat και δύο άλλων αυθεντικών μελών, Eric Stacy και Brett Bradshaw, με τραγουδιστή τον Kurt Frohlich, υπήρχαν δύο ενεργές μπάντες με το ίδιο όνομα, η κάθε μία από τις οποίες είχε περίπου τα μίσά από τα αυθεντικά μέλη. Οι δικαστικές κόντρες ήταν αναπόφευκτες με τις δύο πλευρές να δηλώνουν ότι είναι εξίσου "αυθεντικές". Η δεύτερη πλευρά είχε ως επιχείρημα το ότι έπαιζε hard rock κόπως η αυθεντική μπάντα και όχι industrial rock "πειραματισμούς" με το όνομα της παλιάς μπάντας.
Έγιναν κάποιες κινήσεις προσέγγισης από την πλευρά του Muscat για μια κανονική επανένωση, αλλά συνάντησε την άρνηση του Downe, ο οποίος είπε μεταξύ άλλων και το εξής δηλητηριώδες: "η μπάντα του Muscat είναι tribute band των Faster Pussycat". Τελικά ο Muscat έκανε πίσω δημιουργώντας μια δική του μπάντα, τους Sin City Sinners, ενώ ο Downe από τότε συνεχίζει να παίζει industrial ως Faster Pussycat.
Δεν είναι δύσκολο να δει κανείς ποια πλευρά είναι λάθος, καθώς στο Rocklahoma του 2007 o Downe έκανε νέα σειρά δηλώσεων γεμάτες δηλητήριο για τον Muscat λέγοντας και πράγματα που δεν λέγονται από κανέναν (σώφρων) άνθρωπο , κουβέντες του στυλ "του εύχομαι να πεθάνει από την αρρώστια που έχει". Φυσικά οι κουβέντες του γιουχαίστηκαν από το κοινό και κατακρίθηκαν από τον μουσικό Τύπο.
Δισκογραφία
1987 - Faster Pussycat
1989 - Wake Me When It's Over
1990 - Live & Rare EP
1992 - Belted, Buckled and Booted EP
1992 - Whipped!
2001 - Between The Valley of the Ultra Pussy
2003 - Greatest Hits: Faster Pussycat
2006 - The Power and the Glory Hole
Το αρκετά... "διεστραμμένο" Whipped! (1992) θεωρείται από τους καλύτερους δίσκους τους, αλλά πέρασε σχετικά απαρατήρητο μέσα στην αλλαγή του μουσικού κλίματος εκείνης της περιόδου, με συνέπεια την διάλυση της μπάντας.
Ο Taime Downe ασχολήθηκε στο διάστημα αυτό με τους Newlydeads, ένα πιο industrial project με ήχο που έφερνε προς Marilyn Manson και θεματολογία ανάλογη με εκείνη του Whipped.
Το 2001 επανενώθηκαν τρία από τα αυθεντικά μέλη των Faster Pussycat, Taime Downe, Brent Muscat, Greg Steele μαζί με τα μέλη των Newlydeads Xristian Simon (κιθάρα), Danny Nordahl (μπάσο) και Chad Stewart (τύμπανα). Η σύνθεση αυτή κυκλοφόρησε τη συλλογή Between the Valley of the Ultra Pussy (2001) η οποία περιείχε industrial remix των γνωστών κομματιών τους συν μια διασκευή από Kiss ("I Was Made for Loving You"). Το άλμπουμ δίχασε, και ο Steele έφυγε λίγο αργότερα κατά τη διάρκεια της περιοδείας με τους Cinderella και τους Poison. Ο Tracii Guns τον αντικατέστησε για την τουρνέ αυτή, αλλά η μπάντα συνέχισε ως πεντάδα.
Το 2005 και καθώς ο Brent Muscat έμαθε ότι έπασχε από καρκίνο του λάρυγγα, η περιοδεία της χρονιάς εκείνης ολοκληρώθηκε με τον Eric Griffin των Murderdolls.
Το 2006, και καθώς έγινε μια ακόμα επανένωση των Faster Pussycat με τη συμμετοχή του Brent Muscat και δύο άλλων αυθεντικών μελών, Eric Stacy και Brett Bradshaw, με τραγουδιστή τον Kurt Frohlich, υπήρχαν δύο ενεργές μπάντες με το ίδιο όνομα, η κάθε μία από τις οποίες είχε περίπου τα μίσά από τα αυθεντικά μέλη. Οι δικαστικές κόντρες ήταν αναπόφευκτες με τις δύο πλευρές να δηλώνουν ότι είναι εξίσου "αυθεντικές". Η δεύτερη πλευρά είχε ως επιχείρημα το ότι έπαιζε hard rock κόπως η αυθεντική μπάντα και όχι industrial rock "πειραματισμούς" με το όνομα της παλιάς μπάντας.
Έγιναν κάποιες κινήσεις προσέγγισης από την πλευρά του Muscat για μια κανονική επανένωση, αλλά συνάντησε την άρνηση του Downe, ο οποίος είπε μεταξύ άλλων και το εξής δηλητηριώδες: "η μπάντα του Muscat είναι tribute band των Faster Pussycat". Τελικά ο Muscat έκανε πίσω δημιουργώντας μια δική του μπάντα, τους Sin City Sinners, ενώ ο Downe από τότε συνεχίζει να παίζει industrial ως Faster Pussycat.
Δεν είναι δύσκολο να δει κανείς ποια πλευρά είναι λάθος, καθώς στο Rocklahoma του 2007 o Downe έκανε νέα σειρά δηλώσεων γεμάτες δηλητήριο για τον Muscat λέγοντας και πράγματα που δεν λέγονται από κανέναν (σώφρων) άνθρωπο , κουβέντες του στυλ "του εύχομαι να πεθάνει από την αρρώστια που έχει". Φυσικά οι κουβέντες του γιουχαίστηκαν από το κοινό και κατακρίθηκαν από τον μουσικό Τύπο.
Δισκογραφία
1987 - Faster Pussycat
1989 - Wake Me When It's Over
1990 - Live & Rare EP
1992 - Belted, Buckled and Booted EP
1992 - Whipped!
2001 - Between The Valley of the Ultra Pussy
2003 - Greatest Hits: Faster Pussycat
2006 - The Power and the Glory Hole
0 comments:
Post a Comment