Δεν είναι λοιπόν περίεργο που η Ιαπωνία αποδείχτηκε ο παράδεισος των Mr. Big, οι οποίοι, ναι μεν έκαναν μεγάλη επιτυχία για μια περίοδο στα τέλη των 80s στις ΗΠΑ, αλλά το κοινό τους το βρήκαν πραγματικά στην χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου (δεν ξεφεύγεις ποτέ από κλισέ έκφράσεις... ποτέ).
Τα θεμέλια των Mr. Big τέθηκαν το 1988 όταν ο μπασίστας Billy Sheenan (ο οποίος είχε παίξει και με τον Steve Vai) έφυγε από τους David Lee Roth και με τη βοήθεια του Mike Varney της Shrapnel Records άρχισε να ψάχνει μέλη για μια νέα μπάντα. Με μάνατζερ τον Herbie Herbert (ο οποίος είχε δουλέψει με τους Journey και τον Santana) το line-up συμπλήρωσαν οι Paul Gilbert (πρώην κιθαρίστας στους Racer X), Pat Torpey (τύμπανα) και Eric Martin (φωνητικά), ο οποίος είχε κυκλοφορήσει υλικό στα 80s με τη μπάντα του, Eric Martin Band.
Γρήγορα η μπάντα υπέγραψε με την Atlantic και κυκλοφόρησε το ομώνυμο ντεμπούτο της το 1989. Το Mr. Big (1989) έκανε κάποια άισθηση στους rock κύκλους για την ποιότητά του, αλλά δεν κατάφερε να κάνει mainstream επιτυχία στις ΗΠΑ. Στην Ιαπωνία, βέβαια, έγινε αμέσως τεράστιο hit.
Δύο περίπου χρόνια μετά το Lean Into It (1991) τους χάρισε μεγάλη επιτυχία και στις ΗΠΑ, ιδιαίτερα με τις μπαλάντες "To Be With You" και "Just Take My Heart", αλλά και το "Green-Tinted Sixties Mind".
Οι επόμενοι δίσκοι τους Bump Ahead (1993) και Hey Man (1996) δεν κατάφεραν να επαναλάβουν την επιτυχία του, αλλά η μπάντα συνέχισε να είναι πολύ δημοφιλής στους Ιάπωνες, κάτι που δείχνει και το γεγονός ότι κυκλοφόρησαν αρκετούς "Ιαπωνικούς" live δίσκους.
Χαρακτηριστική είναι και η συμμετοχή του Eric Martin μαζί με τον rocker συνθέτη της Sega of America, Spencer Nielsen, στο soundtrack του video game για το Sega-CD Amazing Spider-Man Vs. Kingpin (1993), ένα από τα πρώτα παιχνίδια με πραγματικά καλό rock soundtrack. To "Swing Time" στο οποίο τραγουδάει ο Martin είναι από τα πρώτα κανονικά τραγούδια που ακούστηκαν σε video game. Οι Mr. Big είχαν πάντα σχέση με την anime/game κουλτούρα καθώς το "Take Cover" ακούστηκε στo soundtrack του τηλεοπτικού anime Mega Man (βασισμένο στο παιχνίδι της Capcom) ενώ το "Shine" ήταν οι τίτλοι τέλους στο anime Hellsing.
Το 1997 έφυγε ο Gilbert για να κυνηγήσει σόλο καριέρα και στην πορεία να επανενώσει τους Racer X. Αντικαταστάτης του ήταν ο Richie Kotzen, πρώην κιθαρίστας των Poison, και με αυτή τη σύνθεση οι Mr. Big ηχογράφησαν τα Get Over It (2000) και Actual Size (2001).
Εντάσεις και διαφωνίες τους οδήγησαν στην απόφαση να διαλυθούν, και η πορεία τους έκλεισε με μια "αποχαιρετιστήρια" τουρνέ το 2002. Μια "περίπου" επανένωση έγινε το 2008 όταν ο Paul Gilbert έδινε ένα show στο House of Blues του Δυτικού Hollywood και κάλεσε στη σκηνή τους Billy Sheenan και Pat Torpey για να παίξουν τα "30 Days in the Hole" και "Daddy, Brother, Lover, Little Boy".
Το 2009 και καθώς φέτος είναι η επέτειος των 20 χρόνων από την κυκλοφορία του ντεμπούτου τους, βρίσκεται στα σκαριά μια Reunion Tour που θα αποτελείται από 9 συναυλίες σε Ιαπωνικό έδαφος μέσα στον Ιούνιο. Ήδη τα περισσότερα show έγιναν sold out, ενώ χωρίς να υπάρχει σχετική ανακοίνωση, θεωρείται σχεδόν αναπόφευκτη και η κυκλοφορία ενός επετειακου live CD/DVD.
Δισκογραφία
1989 - Mr. Big
1991 - Lean Into It
1993 - Bump Ahead
1996 - Hey Man
2000 - Get Over It
2001 - Actual Size
Δισκογραφία (Live)
1990 - Raw Like Sushi
1992 - Mr. Big Live in San Francisco
1992 - Raw Like Sushi II
1994 - Japandemonium: Raw Like Sushi III
1996 - Channel V At The Hard Rock Live
1997 - Live at Budokan
2002 - Mr. Big In Japan
0 comments:
Post a Comment