Girl

Posted by universechild On May 21, 2010 0 comments


"Υπάρχει μια σκοτεινιά στη Βρετανική Ψυχή" λέει σε μια συνέντευξη ο Jon Lord (Deep Purple) σε ένα πρόσφατο ντοκυμαντέρ του BBC σχετικά με την ιστορία του Metal και τις αφετηρίες του στη γοτθική ατμόσφαιρα των Sabbath. Κάποια στιγμή γίνεται και αντιδιαστολή της μουντής ατμόσφαιρας του Birmingham με τον ήλιο, τους φοίνικες (και τα τάνγκα, μην ξεχνάμε) που βλέπει κανείς στη Καλιφόρνια ως εξήγηση του φαινομένου "Glam Metal".

Οπότε φαντάζει περίεργο που μια από τις μεγαλύτερες Glam Metal μπάντες όλων των εποχών είναι οι Def Leppard, αλλά και το ότι ήταν κάθε άλλο παρά οι μόνοι σε αυτή την εκστρατεία να φέρουν τον ήλιο, τους φοίνικες (και τα τάνγκα!) στο μουντό Βρετανικό τοπίο.


Οι Girl (αυτό κι αν είναι ταιριαχτό όνομα για Glam συγκρότημα, από όποια πλευρά κι αν το κοιτάξεις) ξεπήδησαν στα τέλη των 70s, την εποχή που στην Αγγλία κυοφορούνταν το μουσικό κίνημα που ο τότε Τύπος ονόμασε New Wave Of British Heavy Metal, αλλά με τον ήχο τους γρήγορα διαφοροποιήθηκαν και φάνηκε ότι ανήκαν και αυτοί στους ανήσυχους Βρεταννούς που ένοιωθαν πιο κοντά στους Van Halen. Έχουν κάποιους συνδέσμους με τη σκηνή του L.A. καθώς ο Phil Lewis τραγούδησε αργότερα, μεταξύ άλλων, και στους L.A. Guns, ενώ φυσικά ο κιθαρίστας Phil Collen είναι γνωστός από τους Def Leppard.

Η πορεία τους υπήρξε σχετικά σύντομη και διαλύθηκαν προς τα τέλη της δεκαετίας του 80, ποτέ δεν έγιναν ιδιαίτερα γνωστοί πέρα από τους οπαδούς του είδους, και είναι από τα cult ονόματα που αξίζει να ανακαλύψεις.


Δισκογραφία
1980 - Sheer Greed
1982 - Wasted Youth
1987 - Killing Time
2001 - Live At The Marquee
2001 - Live at the E xposition Hall, Osaka, Japan
My Number: The Anthology

Ronnie James Dio (1942-2010)

Posted by universechild On May 19, 2010 0 comments




Δεν είχε κλείσει μήνας από τον πρόωρο θάνατο του Peter Steele στα μέσα του Απρίλη που πέρασε, και μόλις πληροφορηθήκαμε την απώλεια μιας από τις μεγαλύτερες μορφές που γνώρισε ποτέ η rock και metal μουσική.

Την Κυριακή που πέρασε έφυγε ο Ronnie James Dio, στα 67 του χρόνια. Η μορφή με το μικρό ανάστημα, την μεγάλη φωνή και την ακόμη πιο τεράστια ψυχή δεν είναι πια κοντά μας...

Δεν υπάρχουν πολλά λόγια που μπορεί να πει κανείς. Αντίο Ronnie, το έργο που άφησες πίσω σου είναι αθάνατο...

Ozzy

Posted by universechild On May 5, 2010 0 comments

Είναι δύσκολο να κάνεις μια ρετροσπεκτίβα για τον Ozzy. Δεν υπάρχουν πολλά πράγματα που δεν έχουν ήδη ειπωθεί, δεν υπάρχουν παρεξηγήσεις να διελευκανθούν, τα έχει πει ήδη ο ίδιος, τόσο στην πρόσβατη αυτοβιογραφία του (I am Ozzy) όσο και στα τραγούδια του ότι δεν είναι ούτε ο Διάολος, ούτε ο Iron Man. Απλά ένα φτωχόπαιδο από το Birmingham που θέλησε να περάσει καλά, και το κατάφερε, σχεδόν καταστρέφοντας τον εαυτό του, αλλά επιβιώνοντας στο τέλος.

Σε αναμονή για το νέο του δίσκο, αλλά και στο αφιέρωμά μας για τον άρχοντα του heavy metal, ας ακούσουμε ένα από τα πιο όμορφα τραγούδια του (από το Ozzmosis του 1995).


Killing Ourselves To Live

Posted by universechild On May 1, 2010 0 comments


"Killing Yourself To Live". Ένα όχι πολύ γνωστό κομμάτι των Sabbath (από το Sabbath Bloody Sabbath), αλλά πραγματικά καλό, αφιερωμένο στις εποχές που ζούμε. Διαχρονικό.


Πραγματικά, θέλεις να σπάσεις την τηλεόραση, να κάψεις τις εφημερίδες που διαβάζεις.

Η να πίνεις μπάφους και να ακούς Black Sabbath.

Well people look and people stare
Well I don't think that I even care
You work your life away and what do they give?
You're only killing yourself to live
Killing yourself to live
Killing yourself to live


Just take a look around you what do you see
Pain, suffering, and misery
It's not the way that the world was meant
It's a pity you don't understand
Killing yourself to live
Killing yourself to live


I'm telling you
Believe in me
Nobody else will tell you
Open your eyes
And see the lies, oh yeah


You think I'm crazy and baby
I know that it's true
Before that you know it I think
That you'll go crazy too


I don't know if I'm up or down
Whether black is white or blue is brown
The colors of my life are all different somehow
Little boy blue's a big girl now


So you think it's me who's strange
But you've never had to make the change
Never give your trust away
You'll end up paying till your dying day