Keel

Posted by universechild On Mar 12, 2011 0 comments

Οι Αμερικανοί Keel είναι κυρίως γνωστοί για τον ανθεμικό metal ύμνο "The Right to Rock", και γνώρισαν αρκετή επιτυχία στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του '80, ενώ σχετικά πρόσφατα (2008) επανενώθηκαν για καινούριες περιοδείες και νέο δίσκο.


Ιδρύθηκε από τον Richard Keel (πρώην τραγουδιστή των Steeler) και η αρχική σύνθεση περιελάμβανε τους David Michael Philips και Marc Ferrari στις κιθάρες, τον Bobby Marks στα τύμπανα και τον Kenny Chaisson στο μπάσο. Ο Philips σύντομα αποχώρησε για να πάει στους King Cobra, και με τον Bryan Jay ως αντικαταστάτη η μπάντα κυκλοφόρησε το ντεμπούτο Lay Down The Law (1984). Ένα σύντομο πέρασμα έκανε και ο Steven Riley αντικαθιστώντας τον Marks (ο οποίος έφυγε μετά από την κυκλοφορία του δίσκου), αλλά σύντομα πήγε στους W.A.S.P. Στα τύμπανα τελικά ήρθε ο Dwain Miller, με τον οποίο το line-up της μπάντας θα έμενε σταθερό μέχρι και το τέλος σχεδόν της δεκαετίας.
Σημαντική ώθηση τους έδωσε και το ενδιαφέρον του Gene Simmons των Kiss, στον οποίο άρεσε το ντεμπούτο τους (σίγουρα ενδιαφέρθηκε και από το εξώφυλλο), και ο οποίος ανέλαβε χρέη παραγωγού στους επόμενους δύο δίσκους τους, The Right To Rock (1985) (από τον οποίο και το ομώνυμο επιτυχημένο single) και The Final Frontier (1986). Στη συγγραφή του κομματιού "Because the Night" συμμετείχαν και οι Patti Smith και Bruce Springsteen.




Η δημοτικότητά τους είχε ανέβει σε τέτοιο βαθμό που ψηφίστηκαν από τους αναγνώτες του (μεγάλου στην εποχή) Αμερικάνικου περιοδικού Metal Edge ως η μπάντα της χρονιάς για το 1986, ξεπερνώντας στη λίστα ονόματα όπως οι Judas Priest και οι Iron Maiden.

Συμμετείχαν και στο soundtrack της ταινίας Dudes (καμμία σχέση με τον Jeff "The Dude" Lebowski) το 1987 με το "Rock & Roll Outlaw" (μια διασκευή από Rose Tattoo).


Ο τέταρτος δίσκος τους που κυκλοφόρησε το 1987 ήταν ομότιτλος (ζήλεψαν τους Coverdale που έκανε το ίδιο με τους Whitesnake την ίδια χρονιά;) και το Keel (1987) ηχογραφήθηκε με τον γνωστό παραγωγό Michael Wagener. Ένα από τα κομμάτια του άλμπουμ που έμεινε απ'έξω, το "Proud To Be Loud" θα συμπεριλαμβανόταν στον δίσκο "Power Metal" των (glam όσο δεν παίρνει εκείνη την εποχή) Pantera, ο οποίος ηχογραφήθηκε με παραγωγό τον Ferrari.
Στο μεταξύ ο Jay και ο Ferrari αποχώρησαν για να αντικατασταθούν από τους Scott Warren και Tony Palamucci, και το Larger than Live (1989) ήταν κατά το ήμισυ καινούρια κομμάτια (μεταξύ άλλων και μια διασκευή του "Fool For a Pretty Face" των Humble Pie) και και ζωντανές ηχογραφήσεις. Με το τέλος των γυρισμάτων για το μουσικό βίντεο "Dreams are not Enough", ο Ron Keel ανακοίνωσε και την διάλυση της μπάντας.

Μια σύντομη επανένωση της μπάντας έγινε το 1998 και την κυκλοφορία του Keel VI: Back In Action (1998), το οποίο κυρίως περιείχε ακυκλοφόρητο υλικό από τους παλιότερους δίσκους τους.

Επανενώθηκαν ξανά για την 25η επέτειο το 2008 με όλα τα μέλη της κλασικής περιόδου τους εκτός από τον Chaisson (στη θέση του μπάσου βρέθηκε ο Geno Arce). Το πρώτο reunion show τους έγινε στο Hollywood τον Ιανουάριο του 2009, ενώ το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς έπαιξαν και στο Rocklahoma. Όπως ταιριάζει σε τέτοιες περιπτώσεις, κυκλοφόρησαν το 2010 και ένα reunion άλμπουμ, το αρκετά καλό Streets Of Rock N' Roll (2010).

Δισκογραφία

  • 1984 - Lay Down The Law
  • 1985 - The Right To Rock
  • 1986 - The Final Frontier
  • 1987 - Keel
  • 1989 - Larger Than Live
  • 1998 - Keel VI: Back In Action
  • 2010 - Streets of Rock N' Roll

0 comments: