SKELATOR

Posted by universechild On Feb 25, 2012 0 comments

 
Ενώ ετοιμάζουμε ένα αφιέρωμα για μια από τις σπουδαιότερες μπάντες του ήχου που λατρεύουμε, η πορεία της οποίας όμως ήταν πολύ πιο undeground από ότι της άξιζε, ας δούμε μια άλλη, μικρότερη, αλλά σπουδαία και υποσχόμενη μπάντα της Αμερικάνικης heavy/power underground σκηνής, τους Skelator.

Οι Skelator σε πρώτη φάση δημιουργήθηκαν το 1998 στο San Diego της Καλιφόρνια από τους Jason Conde-Houston (φωνή) και Max Parry-McDonnell (κιθάρες), μαζί με τους Pat Seick (τύμπανα), Robbie Houston (κιθάρες) και Chris Fryer (μπάσο). Η πρώτη αυτή πεντάδα ηχογράφησε το Taste My Demon Seed (2000) demo, για να το ακολουθήσει σύντομα με το "Behold", έχοντας όμως μεσολαβήσει μια αλλαγή στη θέση του μπάσου με τον Ben Thomson. Οι αρχικές τους επιρροές, όπως δείχνουν και τα ντέμο τους, ήταν κυρίως το thrash στα χνάρια των παλιών κλασικών Slayer. Μεσολάβησαν κάποιες ακόμη αλλαγές στο line-up (Nick Milic - κιθάρες, Derek Williams - τύμπανα) και η μπάντα άρχισε το 2003 να περιοδεύει στην περιοχή του San Diego και της Τιχουάνα, αλλά με το τέλος της περιοδείας, οι θέσεις της μιας κιθάρας και των τυμπάνων έμειναν πάλι κενές.

Περίπου αυτή την περίοδο ήταν που ο ήχος τους άρχισε να κάνει στροφή σε μονοπάτια προς το πιο κλασικό, θα λέγαμε, metal, με έντονο το επικό αίσθημα. Ανάμεσα στους ήρωες τους πρέπει να ήταν το Αμερικάνικο power (και prog) metal παλιάς, καλής, κλασικής σχολής…Jag Panzer, Fates Warning, Crimson Glory, Helstar.

Ξανά μαζί με τον πρώτο τους drummer Pat, και με την προσθήκη του Jesse Jensen στη δεύτερη κιθάρα, η μπάντα κυκλοφόρησε το πρώτο της EP με τον εύγλωττο τίτλο Swords, το οποίο και έτυχε θερμής υποδοχής στη σκηνή του True Metal. Εκτός από τον ήχο, το δισκάκι ήταν θεματικά ποτισμένο με πολυαγαπημένο sword & sorcery, και συγκεκριμένα από ιστορίες του Michael Moorcock. Την κυκλοφορία του ακολούθησε μια περιοδεία στην δυτική ακτή των ΗΠΑ η οποία μεγάλωσε τη φήμη τους στο Αμερικάνικο underground.

Το 2006 κυκλοφόρησαν ένα split μαζί με τους φίλους τους Gutrot, το The Gore of War. Στο μεταξύ τα βασικά μέλη που αποτελούσαν το στενό πυρήνα της μπάντας, οι Jason, Robbie και Pat, μετακόμισαν βορειοδυτικά στο Seattle, αλλά δε σταμάτησαν να παίζουν στη περιοχή του San Diego. Η τελευταία τους εμφάνιση στη΄φάση αυτή ήταν ως support στους Helstar και τους Agent Steel.

Με νέα σύνθεση (εκτός από τους Jason και Robbie οι Samuel Rodger - κιθάρες, Zach Palmer - μπάσο και Joshua Hannenburg - τύμπανα) επανεμφανίστηκαν το 2007 παίζοντας support στους Lord of Great Slough Feg, ενώ έπαιξαν για πρώτο φορά και στο εξωτερικό, στο Swordbrothers Festival της Γερμανίας μαζί με μπάντες όπως οι Doomsword, Zandelle και Silver Fist.

Αυτές οι εμφανίσεις τους οδήγησαν στο να τους προσέξει η Metal on Metal και να προσφερθεί να κυκλοφορήσει το υλικό τους. Αρχική πρόθεση ήταν να κυκλοφορήσει το Give Metal or Give Me Death demo τους από το 2003 σε νέες ηχογραφήσεις του 2007, αλλά τελικά αποφάσισαν να κάνουν ένα remastering στα κομμάτια από τα (ούτως η άλλως δυσεύρετα) Swords και The Gore of War, και να τα κυκλοφορήσουν στο Time of the Sword Rulers (2008), με νέο (πανέμορφο) artwork το οποίο είχε στο εξώφυλλο τον Erlic. Πιστοί στο πνεύμα της εποχής, οι Skelator κυκλοφόρησαν το demo τους εντελώς δωρεάν ως download από την ιστοσελίδα τους.
Click to Enlarge
Το 2010 ήρθε η στιγμή που κυκλοφόρησαν το κανονικό full length ντεμπούτο τους, Death to All Nations, με εξώφυλλο, ναι, τον Skeletor, τον “κακό” από τα κουκλάκια και το καρτούν He-Man, δείχνοντας το εύρος των επιρροών που μπορεί να έχει η θεματολογία μιας μουσικής όπως το metal. Ωριμότεροι από ποτέ, τόσο με κομμάτια που εξυμνούν (τι άλλο) το ίδιο το heavy metal όπως το γαλουχημένο με τους Rainbow και τον αθάνατο Ronnie James Dio, Stand Up For Rock and Roll, με μερικές ατόφιες κλασικές Maiden-ιές όπως το εμπνευσμένο από τον Ερρίκο τον Ε’, Victory (ποιος δεν έχει στο “αίμα” του έστω και λίγο Maiden), και με έπη όπως το διάρκειας επτάμιση λεπτών Symphony of the Night, ο τίτλος του οποίου είναι παρμένος φυσικά από το Castlevania του 1997 με πρωταγωνιστή τον Alucard, και το οποίο στιχουργικά περιέχει σχεδόν αυτούσιους διαλόγους από το Castlevania II: Simon’s Quest (χωρίς να λείπουν αναφορές σε όλα τα κλασικά video games της σειράς όπως το Super Castlevania IV). Φυσικά οι Αμερικανοί δεν είναι οι πρώτοι metallers που έγραψαν μια κομματάρα για τη σειρά της Konami, το ίδιο έκαναν και οι δικοί μας Battleroar με το Vampire Killer λίγα χρόνια πριν (από το Age of Chaos, 2005), και τα δύο κομμάτια είναι τόσο διαφορετικά μεταξύ τους στον ήχο που δεν τίθεται θέμα σύγκρισης, η πόρωση του ενός συμπληρώνεται από την πόρωση του άλλου.

(Symphony of the Night, Live)


Αν σε κάποιους μοιάζει εκτός τόπου – μια από τις αισθητικές επιρροές των Castlevania προτού ποτιστούν με τη manga εικονογραφία στα τέλη των 90s ήταν οι ταινίες τρόμου της Universal (’30) και της Hammer (’60-’70), και φυσικά το sword & sorcery των 80s (τα τέσσερα πρώτα παιχνίδια κυκλοφόρησαν στην πενταετία 1986-1991).

Κομμάτια όπως τα Birth of Steel και For Death and Glory είναι βέβαια επίσης βουτηγμένα στην επικίλα, όπως και το σχεδόν οκτάλεπτο ομώνυμο κομμάτι του δίσκου το οποίο έχει να κάνει θεματικά, όπως είπαμε και πριν λίγο, με το Masters of the Universe! Και το ζήτημα είναι ότι όχι απλά “δουλεύει”, αλλά κανονικά γαμάει, γιατί αν ακούσετε προσεκτικά, το κομμάτι περιέχει δόσεις αλληγορίας…

Είναι περίεργο που το όνομα της μπάντας δεν ακούγεται πιο πολύ πέρα από ορισμένους συγκεκριμένους κύκλους, όμως θα έπρεπε. Οι Skelator είναι μια από τις μπάντες-αντίδοτο γι αυτούς που από ένα σημείο και μετά βαριούνται τον υπερ-επεξεργασμένο και σε σημεία σχεδόν, ας πούμε, “γλυκανάλατο” ήχο που έχει μεγάλο μέρος της βορειοευρωπαϊκού power metal, και αναζητούν κάτι πιο βαρύ, πιο αυθεντικό και ατόφιο, πιο διαχρονικό.

Δισκογραφία
  • 2000 - Taste My Demon Seed (Demo, Self-released)
  • 2001 - Behold... (Demo, Self-released)
  • 2003 - Give Me Metal Or Give Me Death (Demo Full-length, Self-released)
  • 2005 - Swords (EP, Self-released)
  • 2006 - The Gore Of War (EP Split, Self-released)
  • 2008 - Time of the Sword Rulers (Full Length)
  • 2010 - Death to All Nations (full length)

Σύνδεσμοι

0 comments: