Ποδαρικό για νέα χρονιά με Κιμμέριο, γιατί όχι?
Σίγουρα δεν είναι τυχαία και η ημερομηνία, καθώς 22 Ιανουαρίου του 1906 είναι ημερομηνία γέννησης του Robert E. Howard.
Δεν υπάρχει άλλο soundtrack που να έχει τόσες πολλές φορές χαρακτηριστεί "metal" (στο συναίσθημα) χωρίς να έχει σχέση με το είδος, οπότε η (κατά τα φαινόμενα) "οριστική" έκδοση του soundtrack, που κυκλοφόρησε από την Intrada τον περασμένο Νοέμβριο, αξίζει αναφοράς.
Σίγουρα δεν είναι τυχαία και η ημερομηνία, καθώς 22 Ιανουαρίου του 1906 είναι ημερομηνία γέννησης του Robert E. Howard.
Δεν υπάρχει άλλο soundtrack που να έχει τόσες πολλές φορές χαρακτηριστεί "metal" (στο συναίσθημα) χωρίς να έχει σχέση με το είδος, οπότε η (κατά τα φαινόμενα) "οριστική" έκδοση του soundtrack, που κυκλοφόρησε από την Intrada τον περασμένο Νοέμβριο, αξίζει αναφοράς.
Η μουσική που έγραψε ο Πολυδούρης για την ταινία του Millius είχε ήδη κυκλοφορήσει σε τρεις κυρίως εκδόσεις (συν μία σε Live).
Πρώτο ήταν φυσικά το βινύλιο της MCA που συνόδευε την κυκλοφορία της ταινίας το 1982. Περιείχε 12 κομμάτια, και όπως τα περισσότερα soundtrack ήταν περισσότερο μια συλλογή από highlights (ένα αρκετά αντιπροσωπευτικό δείγμα της μουσικής βέβαια) παρά ολόκληρο το score. Κυρίως μείον η ποιότητα του ήχου. Ο περιορισμός στην έκταση τη μουσικής βέβαια οφείλεται και στη χωρητικότητα του βινυλίου - δεν μπορούσαν όλα τα soundtrack να κυκλοφορούν σε διπλό βινύλιο (όπως π.χ. το Star Wars του 1977). Φυσικά άρχιζε παραθέτοντας αυτούσια την εισαγωγική αφήγηση της ταινίας από τον Ιάπωνα ηθοποιό Mako.
Το βινύλιο αυτό επανεκδόθηκε σε CD από την Milan, και για πολλά-πολλά χρόνια ήταν η μοναδική έκδοση του score που ήταν ευρέως διαθέσιμη παντού (στην Ελλάδα ειδικά το έβρισκες παντού με το χαρακτηριστικό "budget" αυτοκολλητάκι και με μειωμένη τιμή στο τριχίλιαρο - άλλες εποχές..)
Σημαντικά βελτιωμένη ήταν η remastered και expanded έκδοση από την Varese Sarabande το 1992 (με σχεδόν ολόϊδιο εξώφυλλο - την αφίσα της ταινίας). Περιείχε μερικά χαρακτηριστικά cues όπως το "Death of Rexor", και κυρίως αρκετά πιο καθαρή ποιότητα ήχου. Μοναδικό μείον η απουσία της εισαγωγής από τον Mako.
Το CD της Varese βέβαια εξαντλήθηκε γρήγορα και ήδη προς τα τέλη των 90s ήταν δυσεύρετο και σχεδόν αδύνατο να το παραγγείλεις, ενώ το παλαιότερο της Milan ήταν διαθέσιμο παντού (στην εικονίτσα παρακάτω μια μικρή "δισκογραφία" της ταινίας).
Πρώτο ήταν φυσικά το βινύλιο της MCA που συνόδευε την κυκλοφορία της ταινίας το 1982. Περιείχε 12 κομμάτια, και όπως τα περισσότερα soundtrack ήταν περισσότερο μια συλλογή από highlights (ένα αρκετά αντιπροσωπευτικό δείγμα της μουσικής βέβαια) παρά ολόκληρο το score. Κυρίως μείον η ποιότητα του ήχου. Ο περιορισμός στην έκταση τη μουσικής βέβαια οφείλεται και στη χωρητικότητα του βινυλίου - δεν μπορούσαν όλα τα soundtrack να κυκλοφορούν σε διπλό βινύλιο (όπως π.χ. το Star Wars του 1977). Φυσικά άρχιζε παραθέτοντας αυτούσια την εισαγωγική αφήγηση της ταινίας από τον Ιάπωνα ηθοποιό Mako.
Το βινύλιο αυτό επανεκδόθηκε σε CD από την Milan, και για πολλά-πολλά χρόνια ήταν η μοναδική έκδοση του score που ήταν ευρέως διαθέσιμη παντού (στην Ελλάδα ειδικά το έβρισκες παντού με το χαρακτηριστικό "budget" αυτοκολλητάκι και με μειωμένη τιμή στο τριχίλιαρο - άλλες εποχές..)
Σημαντικά βελτιωμένη ήταν η remastered και expanded έκδοση από την Varese Sarabande το 1992 (με σχεδόν ολόϊδιο εξώφυλλο - την αφίσα της ταινίας). Περιείχε μερικά χαρακτηριστικά cues όπως το "Death of Rexor", και κυρίως αρκετά πιο καθαρή ποιότητα ήχου. Μοναδικό μείον η απουσία της εισαγωγής από τον Mako.
Το CD της Varese βέβαια εξαντλήθηκε γρήγορα και ήδη προς τα τέλη των 90s ήταν δυσεύρετο και σχεδόν αδύνατο να το παραγγείλεις, ενώ το παλαιότερο της Milan ήταν διαθέσιμο παντού (στην εικονίτσα παρακάτω μια μικρή "δισκογραφία" της ταινίας).
 |
| [Click to Enlarge] |
Τρίτη έκδοση ήταν η πρώτη κίνηση για πλήρη αποκατάσταση του score το 2010 από την Prometheus. Η Φιλαρμονική της Πράγας υπό την διεύθυνση του Nic Raine έδωσε ίσως την καλύτερη ερμηνεία κινηματογραφικής μουσικής στην καριέρα της, με επανηχογράφηση ολόκληρου του score από τις παρτιτούρες του Πολυδούρη. Η εκτέλεση της μουσικής διατηρούσε από την μία το πνεύμα του αυθεντικού και ήταν αυτομάτως οικεία σε όσους το άκουγαν από τότε που ήταν παιδιά, από την άλλη όμως ήταν διαφοροποιημένη σε αρκετά σημεία "κλειδιά" και σύμφωνα με τα liner notes του CD πιο κοντά στο πνεύμα των αρχικών προθέσεων του συνθέτη (ο οποίος είχε δηλώσει πως δεν ήταν 100% ικανοποιημένος από την αρχική ηχογράφηση του score για την ταινία). Η ποιότητα του ήχου ήταν φυσικά ότι πιο κορυφαίο μπορούσε να προσφέρει η τεχνολογία της εποχής, αλλά μοναδικό μείον ήταν το προφανές: ΔΕΝ ήταν η αυθεντική εκτέλεση όπως ακούγεται στην ταινία, η οποία με τις όποιες "ατέλειες" (ορατές κυρίως στους ειδικούς - όχι σε εμάς!) ήταν απλά ότι πιο επικό έχει ακουστεί ποτέ. Η ερμηνεία του Raine και της Πράγας ήταν μια κορυφαία, καταπληκτική εντύπωση, αλλά παρέμενε εντύπωση.
Στο ενδιάμεσο βέβαια σημαντικότατο γεγονός ήταν η ερμηνεία μεγάλου μέρος του score από την συμφωνική ορχήστρα της Ubeda στην Ισπανία, με διεύθυνση από τον ίδιο τον Πολυδούρη, η οποία κυκλοφόρησε σε ένα πλέον δυσεύρετο και σημαντικότατο DVD με τίτλο The Conan Symphony. Όσο και αν κάποιοι ίσως δεν δίνουν σημασία σε αυτά, είναι από τους live δίσκους που ΠΡΕΠΕΙ να ακούσεις. Η συναυλία έγινε το καλοκαίρι του 2006, λίγους μήνες μόλις προτού φύγει από την ζωή ο Πολυδούρης στις 8 Νοεμβρίου της ίδιας χρονιάς, και όσο και αν η ποιότητα του ήχου χάνει σε καθαρότητα, το συναίσθημα που βγάζει η ερμηνεία της μουσικής είναι απλά συγκλονιστικό - ειδικά η ερμηνεία του τελευταίου μέρους από το "Battle of the Mounds" είναι η πιο συναισθηματικά φορτισμένη, σε σύγκριση τόσο με την αυθεντική όσο και της Πράγας.
(Εύλογο ερώτημα ειναι το εξής: γιατί κανένας φορέας του ιθαγενούς "πολιτισμού" στην Ελλάδα προφανώς δεν έδειξε ενδιαφέρον και κάτι τέτοιο δεν έγινε και στην πατρίδα του συνθέτη;)
(To Funeral Pyre / Battle of the Mounds από το DVD, και το Battle of the Mounds συγχρονισμένο με την αντίστοιχη σκηνή της ταινίας)
Και φτάνουμε στο Νοέμβριο του 2012, όπου η Intrada μετά από αρκετούς μήνες προετοιμασίας κυκλοφόρησε ολόκληρο το score, με πλήρως remastered και επανεπεξεργασμένο (συγχωρήστε την άκυρη ορολογία!) τον ήχο, όπου η ποιότητα φτάνει σε νέα επίπεδα - είναι ακριβώς η ίδια μουσική που ακούγαμε από μικροί, παρουσιασμένη όμως με τρόπο που δεν έχει ακουστεί ούτε στο Blu Ray της ταινίας (ειδικά αν έχεις καλά ηχεία). Μοναδικό μείον: παραγγελίες μόνο από το site της εταιρίας και περιορισμένα αντίτυπα που εξαντλήθηκαν σχεδόν αμέσως.
Ας ακούσουμε λοιπόν λίγο μουσική... για όσους εξακολουθούν να "ονειρεύονται".
Στο ενδιάμεσο βέβαια σημαντικότατο γεγονός ήταν η ερμηνεία μεγάλου μέρος του score από την συμφωνική ορχήστρα της Ubeda στην Ισπανία, με διεύθυνση από τον ίδιο τον Πολυδούρη, η οποία κυκλοφόρησε σε ένα πλέον δυσεύρετο και σημαντικότατο DVD με τίτλο The Conan Symphony. Όσο και αν κάποιοι ίσως δεν δίνουν σημασία σε αυτά, είναι από τους live δίσκους που ΠΡΕΠΕΙ να ακούσεις. Η συναυλία έγινε το καλοκαίρι του 2006, λίγους μήνες μόλις προτού φύγει από την ζωή ο Πολυδούρης στις 8 Νοεμβρίου της ίδιας χρονιάς, και όσο και αν η ποιότητα του ήχου χάνει σε καθαρότητα, το συναίσθημα που βγάζει η ερμηνεία της μουσικής είναι απλά συγκλονιστικό - ειδικά η ερμηνεία του τελευταίου μέρους από το "Battle of the Mounds" είναι η πιο συναισθηματικά φορτισμένη, σε σύγκριση τόσο με την αυθεντική όσο και της Πράγας.
(Εύλογο ερώτημα ειναι το εξής: γιατί κανένας φορέας του ιθαγενούς "πολιτισμού" στην Ελλάδα προφανώς δεν έδειξε ενδιαφέρον και κάτι τέτοιο δεν έγινε και στην πατρίδα του συνθέτη;)
(To Funeral Pyre / Battle of the Mounds από το DVD, και το Battle of the Mounds συγχρονισμένο με την αντίστοιχη σκηνή της ταινίας)
Και φτάνουμε στο Νοέμβριο του 2012, όπου η Intrada μετά από αρκετούς μήνες προετοιμασίας κυκλοφόρησε ολόκληρο το score, με πλήρως remastered και επανεπεξεργασμένο (συγχωρήστε την άκυρη ορολογία!) τον ήχο, όπου η ποιότητα φτάνει σε νέα επίπεδα - είναι ακριβώς η ίδια μουσική που ακούγαμε από μικροί, παρουσιασμένη όμως με τρόπο που δεν έχει ακουστεί ούτε στο Blu Ray της ταινίας (ειδικά αν έχεις καλά ηχεία). Μοναδικό μείον: παραγγελίες μόνο από το site της εταιρίας και περιορισμένα αντίτυπα που εξαντλήθηκαν σχεδόν αμέσως.
Ας ακούσουμε λοιπόν λίγο μουσική... για όσους εξακολουθούν να "ονειρεύονται".
